Kędzierzawska Dorota (ur. 1 czerwca 1957 w Łodzi) – polska reżyser i scenarzystka filmowa. Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim (1976-1978) oraz reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej – dyplom w 1981. Studiowała dwa lata na Wydziale Reżyserii WGIK w Moskwie. Jest córką uznanej polskiej reżyser filmów dla dzieci – Jadwigi Kędzierzawskiej. To właśnie u boku matki w latach 80 stawiała swoje pierwsze reżyserskie kroki, kilkakrotnie podejmując się współpracy reżyserskiej i funkcji II reżysera jej filmach. Dzieła Doroty Kędzierzawskiej, uznane za kino autorskie, z założenia są niekomercyjne, poruszają trudne i bolesne tematy. Sama reżyser określa, że nie interesują jej ludzie silni, którzy mają wszystko zaplanowane i idą od sukcesu do sukcesu, a słabi i bezradni. Jej filmy dotyczą przeważnie trudnych problemów społecznych lub psychologicznych, opowiadają historie osób z marginesu społecznego, samotnych, oczekujących zrozumienia czy pomocy. Charakterystyczna dla Kędzierzawskiej jest wyjątkowa dbałość o budowę ujęcia. Podstawowym atutem jej filmów jest właśnie obraz filmowy, ciekawe zdjęcia, dobór kolorów, światła jak i detale scenografii. Dialogi oraz słowo mówione schodzi na drugi plan. W większości swoich filmów Dorota Kędzierzawska jest zarówno reżyserem, scenarzystą oraz niejednokrotnie zajmuję się montażem. Debiutowała w 1981 etiudą studencką Agnieszka lecz pierwszy sukces odniosła w 1982 filmem Jajko, za który otrzymała następujące nagrody: I nagroda na Europejskim Festiwalu Filmów Studenckich (Monachium, 1983); wyróżnienie w kategorii filmów fabularnych na Konfrontacjach Etiud PWSFTviT i WRiTv UŚ (Sosnowiec, 1984); I Nagroda Konkurs Towarzystwa Przyjaciół Łodzi (Łódź, 1984); II Nagroda Towarzystwa Filmu Socjologicznego i Etnograficznego (Warszawa, 1986). Do początkowej fazy jej twórczości zaliczyć można jeszcze Początek (1983) oraz Gucie (1985). W 1988 powstał jej fabularny film telewizyjny Koniec Świata, a trzy lata później Diabły, diabły – pełnometrażowy debiut autorki. Następnie powstała seria wielokrotnie nagradzanych i wysoko ocenionych przez publikę dzieł: Wrony (1994), Nic (1998), Jestem (2005), Pora umierać (2007), Jutro będzie lepiej (2010) oraz dotychczas ostatni – Inny świat (2012).
Źródła:
Autor: Józefina Sobczak