Dygat Stanisław (ur. Warszawa 1914, zm. Warszawa 1978) – pochodzący z rodziny polsko-francuskiej prozaik, felietonista, tłumacz, dramaturg oraz scenarzysta filmowy. Uzyskawszy maturę dopiero w wieku 21 lat, studiował w Wyższej Szkole Handlowej architekturę oraz filozofię, żadnego z kierunków jednak nie koäczĄc. Internowany po kampanii wrześniowej w 1939 roku jako obywatel francuski, został osadzony w obozie dla cudzoziemców w Konstancji. Jego twóczośćjest uznawana za pełną sceptycyzmu wobec zmitologizowanej polskiej tradycji romantycznej. Debiutancka powieść Jezioro Bodeńskie (1946) stanowi swego rodzaju osobisty rozrachunek z idyllicznym wizerunkiem Polski przedwojennej, opierając się o osobiste doświadczenia pisarza. W charakterze tłumacza pracował nad dziełami Williama Szekspira, Eurypidesa, Sofoklesa, Delarue, Szajnina. Autor prozy: Pożegnania (1948), Podróż (1958), Disneyland (1965), Karnawał (1968), Dworzec w Monachium (1973), licznych feletionów i zbiorów opowiadań. Pracę scenarzysty filmowego rozpocząłod Warszawskiej Syreny; później pojawiły się między innymi Pożegnania Wojciecha Jerzego Hasa(na podstawie własnego utworu), Spóźnieni przechodnie Jana Rybkowskiego oraz Palace Hotel Ewy Kruk (na podstawie autorskiego Dworca w Monachium). Był pierwotnym twórcą scenariusza do Trędowatej Jerzego Hoffmana, jednak z powodu zmian dokonanych przez reżysera nazwisko Dygata nie znalazło się w czołówce. Zrealizował scenariusz do spektaklu telewizyjnego Kazimierza Kutza Sceny z życia Holly Golightly na podstawie oryginalnego opowiadania Trumana Capote’a Śniadanie u Tiffany’ego. Napisał dialogi do takich filmów jak: Wspólny pokój Wojciecha Jerzego Hasa, Droga na zachód Bohdana Poręby czy Żona dla Australijczyka Stanisława Barei.
Źródła:
Dudkowska Marta, Stanisław Dygat, [w:] www.filmpolski.pl, akt. 2016.
Kowalczyk R. Janusz, Stanisław Dygat – życie i twórczość, [w:]www.culture.pl, 2014.
Maniewski Maciej, Dygat i kino, [w:] “Kino”, 1985.
Skwarczyński Zdzisław, Stanisław Dygat, Warszawa 1976.
Stachówna Grażyna, Trzy spojrzenia przez okno. “Pożegnania”Dygata i Hasa, [w:] “Kwartalnik Filmowy”, 1999.
Autor: Julia Łojko