Saniewski Wiesław (ur. Wrocław 1948) – polski scenarzysta, reżyser, aktor oraz producent filmowy. Uzyskał dyplom z matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego w 1971 r., a później studiował dziennikarstwo i historię sztuki. Ukończył również Studium Scenariuszowe PWSFTViT w Łodzi w 1980 r. Był jednym z członków Akademickiego Klubu Filmowego 81/2. Zadebiutował filmem krótkometrażowym pt. Wielki świat (1971) na festiwalu filmów studenckich w Katowicach, zdobywając I nagrodę publiczności. W 1977 r. napisał scenariusz do filmu telewizyjnego Poza układem, a podczas jego realizacji współdziałał z reżyserem Janem Rutkiewiczem oraz zagrał postać Stefcia. Pracował jako kierownik działu filmowego i dziennikarz od 1974 do 1981 r. w miesięczniku Opole, a następnie w piśmie Odra, jednocześnie kręcąc reportaże, m.in. Pierwszy stopień do piekła (1978) oraz felietony filmowe, tj. Wróżenie z kina (1978) i Niewinność utracona w kinie (1981).W 1975 r. przyznano mu nagrodę im. Karola Irzykowskiego za publikacje filmowe. Od 1977 r. związany z Zespołem Filmowym X. Był asystentem Andrzeja Wajdy przy jego filmie Dyrygent (1979), a w trakcie realizacji Bo oszalałem dla niej (1980) Sylwestra Chęcińskiego, piastował stanowisko II reżysera. W 1981 r. współpracował z Wojciechem Marczewskim przy filmie Dreszcze. Jego pierwszy pełnometrażowy film telewizyjny nosi tytuł Wolny strzelec (1981). Premiera tego dzieła odbyła się 6 lat po ukończeniu zdjęć ze względu na niechęć ze strony cenzury. W 1983 r. napisał scenariusz do Planety krawiec w reżyserii Jerzego Domaradzkiego, a w tym samym roku stworzył film Nadzór, który został uznany za jego reżyserski debiut i przyczynił się do uzyskania wielu wyróżnień, tj. Nagroda im. Andrzeja Munka przyznawana przez PWSFTViT w Łodzi. W latach 1985 – 90 zasiadał w Radzie Artystycznej Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego. Filmy, które wyreżyserował przed 1989 r., m.in. Sezon na bażanty (1985) i Dotknięci (1988), były parabolą zniewolenia politycznego. Wrócił do tej tematyki ponownie, w swoich późniejszych filmach, czyli w Deszczowym żołnierzu (1996) i Bezmiarze sprawiedliwości (2006). Jego pierwsza produkcja w wolnym już kraju to komediodramat Obcy musi fruwać (1993), która zdobyła m.in. nagrodę dla najlepszego filmu i dla najlepszego zagranicznego filmu na MFF w Phoenix. Dwa razy mianowany został wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, mianowicie od 1987 do 1990 r. oraz od 1994 do 1996 r. W 1990 r. odebrał nagrodę Jury Fundacji Jana Pawła II za twórczość filmową “dającą wyraz szczególnej trosce o człowieka, o podstawowe wartości humanistyczne, zwłaszcza w krańcowo złożonych polskich warunkach społeczno-moralnych” oraz Nagrodę Miasta Wrocławia. W 2002 r. napisał scenariusz do filmu Paradox Lake Przemysława Reuta, za którą zdobył nagrodę na MFF w Mediolanie. W 2011 r. nakręcił film Wygrany, który został nominowany do Złotych Kaczek za reżyserię i scenariusz. Obecnie wykłada reżyserię i scenariopisarstwo w polskich oraz zagranicznych szkołach filmowych, jest też członkiem Rady Programowej miesięcznika Odra.
Żródła:
sfp.org.pl
filmpolski.pl
gazetawroclawska.pl
Autor: Weronika Tańska